Onze permacultuurtuin zit nog in de ‘regeneratieve’ fase: het verandert langzaam van siertuin naar voedseltuin en de biodiversiteit neemt elk jaar toe. Elke maand maken we foto’s vanaf dezelfde plek, die dat proces mooi in beeld brengen.
Inmiddels is de kruin- en struiklaag van het voedselbos aangelegd, bevolkt een groepje loopeenden en kippen het voedselbos, is de helft van de grote moestuin in gebruik, doet de kruidenspiraal het prima en zijn we rondom het huis de eerste ‘vriendengroepjes’ (gildes) aan het creëren.
Hier en daar laten we onkruid bewust staan om de bodem te verbeteren. Brandnetel en bijvoet brengen bijvoorbeeld mineralen van diep beneden omhoog. Om de zoveel tijd pas ik chop&drop toe: omzeisen en als mulch op de bodem laten liggen. Ook maken we bewust rommelhoekjes, waar egels en andere dieren kunnen schuilen. Vooral in het achterste deel van de tuin zien we veel egels. Op mijn arm zaten laatst 3 verschillende soorten lieveheersbeestjes. Ik zie ook steeds meer soorten insecten, waar ik het bestaan niet van wist. Daar wordt ik blij van!
Het huis heeft zonnepanelen gekregen, een warmtepomp, een Heatcycle, composttoilet en een waterfilter in de keuken. En we blijven verder zoeken naar manieren om te verduurzamen en zelfredzamer te zijn. Permacultuur ontwerpen is denken in cirkeltjes!
Reactie plaatsen
Reacties