De comfortzone versus zelfredzaamheid

Dankbaar voel ik mij, om onderdeel te mogen zijn van een nieuwe beweging. Want het is tijd voor transitie naar een nieuwe wereld! We leven in een revolutionaire tijd, waarin we beseffen dat het anders moet. Het is aan ons om te veranderen, zodat de aarde ook in de toekomst nog leefbaar is. Geen makkelijk besef in een wereld vol vervuiling en symptoombestrijding. Het comfort van een kunstmatig leven is verleidelijk. Maar nu klimaatverandering onomkeerbaar blijkt en de prijzen van fossiele brandstoffen (gas, olie) beginnen te stijgen is het hoog tijd voor actie. Stap 1 is al gezet: investeren in zonnepanelen.

Ook de populariteit van voedselbossen groeit en groeit! Een van de principes van permacultuur, waaruit voedselbossen zijn ontstaan en waar ik me momenteel verder in verdiep, is het stappen uit de comfortzone. Luxe en comfort halen ons uit verbinding met natuur. Hoe wordt je weer zelfredzamer? De kippen in de tuin hebben de stap al gemaakt, en wij? Best een uitdaging voor mij, met twee luxepaardjes (man en zoon) in het gezin. Welke ruimtes in je huis willen we echt warm hebben? De slaapkamers mogen van ons koud zijn: raampje open en een dik dekbed met een warme pyjama aan. Niet alleen scheelt dat energie, het is ook veel beter voor je weerstand. En eerst even buiten wandelen of werken in de tuin zorgt ervoor dat je het de rest van de dag niet snel koud hebt. De donkere maanden van het jaar houdt veel uitvinders bezig: hoe slaan we energie van de zomer op voor de winter? Een thuisbatterij in combinatie met zonnepanelen? De SummerHybrid van Borg klinkt als een mooi initiatief. Ook thermisch compartimenteren klinkt veelbelovend: alleen woonkamer en keuken isoleren en een infraroodpaneel als je de badkamer gebruikt. Of toch een warmtepomp aanleggen? We zijn er nog niet uit.

Arthur van www.hetmoeras.com is ondertussen bezig met een permacultuur ontwerp voor onze tuin. Hoewel het eigenlijk veel verder gaat dan de tuin: ook opvangen en zuiveren van water, een windkering aanleggen tegen de koude noordenwind en het nadenken over je eigen afvalstromen is onderdeel van het plan. Ik weet nu dat dat downshifting heet: je ecologische voetafdruk kleiner maken. En ja, ook in een groot huis zoals dat van ons kan dat. Wat ons betreft juist een uitdaging! Als het ontwerp klaar is, kunnen we beginnen met de aanleg.

Ook probeer ik met hulp van Natuur en Milieu Federatie Drenthe contacten te leggen voor het starten van projecten waarbij voedselbossen gecombineerd worden met Tiny Houses. Gezien de huidige bossenstrategie om van landbouwgrond weer natuur te maken zijn hier in Drenthe veel mogelijkheden. Projecten zoals www.cpowoonbos.nl en www.sumowala.nl vind ik erg inspirerend. Veel natuur en een klein beetje wonen. Biodiversiteit terugbrengen in het landschap, en daar de vruchten van plukken. Het NMFD probeert mij in contact te brengen met meewerkende ambtenaren en gemeenten. Dat is nog een hele opgaaf gezien de zeer star geworden bureaucratie in ons land. Maar ze zijn er, echt!

Als je beseft dat je niet de doodlopende weg van een kunstmatig leven in wilt slaan, zul je rechtsaf moeten. De brede en de smalle weg. Ken je die afbeelding?

'Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.'