Ons voedselbos! Door de droogte heeft de jonge aanplant het zwaar. Onze watertanks zijn nu leeg en de regentonnen ook. Dat betekend dat het al heeeeeeeeel lang niet heeft geregend. Wat uitzonderlijk is zo vroeg in het seizoen.
Inmiddels zijn we de moestuin aan het bewateren met leidingwater. Ons voedselbos geven we water uit de bron. Het liefst af en toe een flinke hoeveelheid direct bij de boom of struik. Zodat de wortels hun best gaan doen dieper te gaan, het water achterna. Best een hele klus! Een permacultuur tuin is niet iets wat je 'er even bij' doet. Maar daar hebben we ook bewust voor gekozen: Bram de centjes binnenharken, Marleen de rest.
Droogte is juist iets waar een volwassen voedselbos goed tegen bestand is. Dat in tegenstelling tot de 'monocultuur-woestijnen' op de akkervelden, zoals ik het noem. Een voedselbos is een zelfregulerend ecosysteem, net als een regenwoud. Een voedsel producerend woud wat tegen een stootje kan. Een voedselbos houdt zichzelf vochtig. En voorziet zichzelf van voeding en plaagbestrijding. Het enige wat je hoeft te doen is oogsten!
Maar de eerste jaren zijn even spannend. Na ongeveer 5/8 jaar gaat het zichzelf verzorgen. We merken dat het door klimaatverandering steeds vaker en langer droog is. Dus wie in deze tijd een voedselbos wil aanleggen zal daar rekening mee moeten houden: extra wateropslag! Of zoals Martin Crawford zegt: plant bomen aan die zuidelijker thuishoren, want in de toekomst verschuift die grens...
Reactie plaatsen
Reacties